Ψηφιακή διπλωματία είναι η χρήση των ψηφιακών μέσων και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για την επικοινωνία με ανθρώπους σε μια ξένη χώρα. Είναι μια μορφή δημόσιας διπλωματίας που χρησιμοποιεί εργαλεία και πλατφόρμες που βασίζονται στο διαδίκτυο για να προωθήσει την εικόνα του κάποιου έθνους στο εξωτερικό. Η έλευση της τεχνητής νοημοσύνης άλλαξε πολύ τον τρόπο πως επικοινωνούμε, ενεργούμε και ζούμε. Μπορούμε να δούμε πολλές εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης στην καθημερινή μας ζωή, όπως chatbot, φωνητικούς βοηθούς, συστήματα όρασης υπολογιστών κ.λπ.
Η ψηφιακή διπλωματία είναι μια τέτοια εφαρμογή που έχει διευκολύνει τις χώρες να επικοινωνούν μεταξύ τους από απόσταση. Σε αυτή την ενότητα θα διερευνήσουμε πώς η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όργανο για την ψηφιακή διπλωματία.
Η ψηφιακή διπλωματία είναι μια μορφή διπλωματίας που λαμβάνει χώρα στο διαδίκτυο. Είναι επίσης γνωστό ως ηλεκτρονική διπλωματία, ηλεκτρονική εξωτερική πολιτική ή ψηφιακό κράτος. Αυτή η μορφή διπλωματίας έχει πολλά πλεονεκτήματα έναντι των παραδοσιακών διπλωματικών μέσων.
Το πιο σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι είναι στιγμιαίο και μπορεί να φτάσει σε χιλιάδες ανθρώπους μέσα σε λίγα λεπτά. Το πιο σημαντικό μειονέκτημα είναι ότι μπορεί να είναι πολύ ισχυρό, επομένως είναι σημαντικό να γνωρίζετε πώς να χρησιμοποιείτε το εργαλείο αποτελεσματικά. Οι διαφημίσεις λειτουργούν καλύτερα όταν είναι επίκαιρες και συγκεκριμένες. Το πιο σημαντικό πλεονέκτημα της κοινωνικής δικτύωσης είναι ότι προσεγγίζει χιλιάδες ανθρώπους μέσα σε λίγα λεπτά. Το πιο σημαντικό μειονέκτημα είναι ότι επειδή μπορεί να προσεγγίσει τόσο πολλούς ανθρώπους, οι διαφημιστές πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί σχετικά με την αποτελεσματικότητα οποιωνδήποτε διαφημίσεων.
Η αναγκαιότητα της διπλωματίας είναι αδιαμφισβήτητη και, ως έχει, ορισμένοι θα αμφισβητήσουν την αποτελεσματικότητα των παλιών διπλωματικών δομών και διαδικασιών. Όμως, μέρος αυτής της ανησυχίας μπορεί να προέρχεται από τον υπερβολικό ζήλο μας αγκαλιά με τις σύγχρονες τεχνολογίες επικοινωνιών, σε συνδυασμό με ένα υπόγειο ρεύμα στην κοινωνία ενάντια στην ευπάθεια.
Ένας κόσμος χωρίς διπλωματία θα μπορούσε να δημιουργήσει μια θολή διάκριση μεταξύ πολέμου και ειρήνης – δεν μπορείτε να έχετε το ένα χωρίς το άλλο.
Υπάρχει μια αυξανόμενη τάση κατά κύριο λόγο αυταρχικών κρατών σε όλο τον κόσμο, όπως η Ρωσία και η Κίνα, να προβάλλουν την εθνικιστική τους ρητορική μέσω δικτύων κοινωνικής δικτύωσης όπως το Twitter και το Facebook. Μερικοί έχουν εμπλακεί ακόμη και στο κλείσιμο ειδησεογραφικών τοποθεσιών ή στον περιορισμό της πρόσβασης στους παρόχους πληροφοριών τους στα φυλλάδια διαφορετικών πολιτικών μέσων.
Η ψηφιακή διπλωματία είναι η χρήση ψηφιακών τεχνολογιών για τη συμμετοχή στην παγκόσμια πολιτική. Καθώς ο αριθμός των διεθνών σχέσεων που περιορίζονται στον κυβερνοχώρο αυξάνεται, υπάρχουν περισσότερα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι χώρες και οι κυβερνήσεις. Αυτό οδήγησε επίσης σε άνοδο αυτής της μορφής διπλωματίας από τα κράτη, επειδή οι χώρες έχουν πλέον την επιλογή να αναλάβουν πιο ενεργούς ρόλους στη διαμόρφωση των περιφερειακών και διεθνών τους ατζέντηδων χωρίς περιορισμούς ως προς τον τόπο ή το χρόνο.
Εάν μια χώρα βρεθεί σε μειονεκτική θέση με μια άλλη χώρα ψηφιακά, μπορεί να λυγίσει τις δυνάμεις της χρησιμοποιώντας άλλες πτυχές του νομίσματός της – όπως η ένταξη σε εμπορικές συμφωνίες, η μόχλευση πολιτιστικών διασυνδέσεων με την προώθηση της ιθαγενούς τέχνης ή η ενίσχυση των διπλωματικών σχέσεων – ακόμη και η συνεργασία όπως φαίνεται συχνά με Νορβηγία και Παλαιστίνη.
Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ είναι ένα παράδειγμα δημόσιου ιδρύματος όσον αφορά την ψηφιακή διπλωματία, καθώς δημιούργησαν κανάλια στο YouTube που παρακολουθούν τον ισλαμικό εξτρεμισμό μέσω YouTube, προφίλ στο Twitter σε δίκτυα στρατολόγησης του ISIS και σελίδες στο Facebook που προειδοποιούν τους ανθρώπους να μην ταξιδεύουν σε επικίνδυνες περιοχές στο εξωτερικό όπως η Συρία, η Ρωσία, ή το Ιράκ, με συνδέσμους από αυτές τις σελίδες που συνδέονται πίσω στο σπίτι για όσους θέλουν να παραμείνουν ασφαλείς. Το Υπουργείο Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών έχει επίσης χρησιμοποιήσει την ψηφιακή διπλωματία για να επηρεάσει νέους που ενδιαφέρονται να ενταχθούν σε τρομοκρατικές οργανώσεις, μέσω διαφημίσεων που βασίζονται στο διαδίκτυο, εκστρατειών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και άλλων δημιουργικών προσπαθειών για να κάνει την τρομοκρατία να φαίνεται άβολη. Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών κάνει το ίδιο με την εκστρατεία «If You See Something Say Something» #ISeeSomethingVideo που εστιάζει στη σημασία της αναφοράς ύποπτης δραστηριότητας: «Βλέπεις κάτι – πες κάτι», είναι μια εκστρατεία ευαισθητοποίησης του κοινού που ξεκίνησε από το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών και ενθαρρύνει τους Αμερικανούς να παραμείνουν σε επαγρύπνηση έναντι πιθανής τρομοκρατίας.
Η ψηφιακή διπλωματία είναι ένα ταχέως εξελισσόμενο σύνορο για τη διασφάλιση καλών σχέσεων.
Οι πρεσβείες αποτελούσαν το κεντρικό σημείο εστίασης για τη διπλωματική δέσμευση. Τώρα, σε αυτήν την εποχή της προηγμένης σύγχρονης πολιτικής, οι πρεσβείες ή οι αξιωματούχοι των πρεσβειών έχουν μια νέα ευθύνη να επεκτείνουν τη διαδικτυακή διπλωματία – σύμφωνα με την κατεύθυνση του επικεφαλής επικοινωνίας του έθνους τους – και να εκπροσωπούν τη φωνή ή τις πληροφορίες του έθνους μέσω τεχνολογίας και καινοτομίας.
Η ψηφιακή διπλωματία είναι σημαντική. Η NY Times έγραψε: «Προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως διπλωματικά εργαλεία όπως ποτέ πριν».
Ουσιαστικά, η διαδικτυακή ενασχόληση με διάφορα κοινά είναι βασικό όργανο της ψηφιακής διπλωματίας. Μια τέτοια προσέγγιση που χρησιμοποιούν πολλοί διπλωματικοί οργανισμοί είναι η «αποστολή διπλωματών σε αποστολές YouTube», όπως περιέγραψε η Linda Robinson το 2013. Μια πιο πρόσφατη εξέλιξη σε αυτόν τον τομέα ήταν η κυκλοφορία των λειτουργιών του Facebook για πολιτικές εκστρατείες, που βοηθά στην προώθηση διαφορετικών πολιτικών μηνυμάτων και να προσελκύσουν άτομα που έχουν μείνει έξω από αυτές τις παραδοσιακές μεθόδους.
Οι πρεσβείες αποτελούσαν παραδοσιακά βασικό δομικό στοιχείο για τις εξωτερικές σχέσεις μεταξύ των χωρών, αλλά οι κυβερνήσεις μαθαίνουν ότι η επαφή με τους πολίτες τους στο Διαδίκτυο είναι ζωτικής σημασίας για τη διπλωματία σε αυτήν την εποχή. Οι ξένες κυβερνήσεις αναζητούν τώρα επιχειρηματίες και τεχνολόγους και όχι παραδοσιακούς κυβερνητικούς αξιωματούχους ως συμβούλους στις προσπάθειες ψηφιακής διπλωματίας, όπως περιγράφεται στο Intel Connections.
Η ψηφιακή διπλωματία αλλάζει σημαντικά το πλαίσιο της σύγχρονης πολιτικής. Παρέχει έναν λειτουργικό ορισμό για την ψηφιακή διπλωματία. Ο Seth Cropsey πιστεύει ότι μπορούμε «να επανεφεύρουμε τις διεθνείς σχέσεις ενσωματώνοντας την τεχνολογία της πληροφορίας στη διπλωματία».
Οι ψηφιακές μας παρεμβάσεις και οι διαδικασίες διπλωματίας θα γίνουν τελικά εξίσου σημαντικές με τα συμβατικά μας στοιχεία πληροφοριών και στρατιωτικών πόρων.
Η τεχνητή νοημοσύνη γίνεται μια κρίσιμη πτυχή της νέας διπλωματικής αρένας είναι μια ιδέα που συζητείται εκτενώς από διπλωμάτες.
Ακόμη και οι ηγέτες που συζητούν και προωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα χρησιμοποιούν ψηφιακές πλατφόρμες για να ακουστούν οι φωνές, περισσότερο από ποτέ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενισχύουν την παγκόσμια αξιοπιστία τους, δεν τη διαβρώνουν. Η γεωπολιτική σύγκρουση έχει στιγματίσει όσους διαπραγματεύτηκαν μέσω των παραδοσιακών διαύλων και των εξελιγμένων διπλωματικών διαύλων. Αυτή είναι μια μεγάλη πρόκληση για το κράτος των ΗΠΑ σε μια εποχή εσωτερικής πολιτικής αναταραχής και διεθνών αλλαγών.
Η ενημέρωση της κατανόησης της διπλωματίας μέσω της ψηφιακής διπλωματίας και των αναλύσεων τεχνητής νοημοσύνης είναι το κλειδί για τη δημιουργία αξίας με τους συμμάχους και την αντιμετώπιση των αντιπάλων ως ανταγωνιστών με στρατηγική επιρροή στην τεχνολογία, το εμπόριο, τις επενδύσεις και την εκμετάλλευση των πλεονεκτημάτων δεδομένων έναντι άλλων γεωπολιτικών παραγόντων.
Στην ψηφιακή εποχή, η πολιτική και η διπλωματία έχουν προχωρήσει σε μια νέα κατεύθυνση. Αντί να συζητούν με παγκόσμιους ηγέτες, οι πολιτικοί πλέον επικοινωνούν μέσω λογαριασμών εξωτερικής πολιτικής στο Twitter και αλγορίθμων του Facebook. Βλέπουμε επίσης πώς η τεχνητή νοημοσύνη διαμορφώνει επίσης τις σύγχρονες παγκόσμιες πολιτικές στην πολιτική και τη διπλωματία, πώς θεραπεύει και μερικές φορές βλάπτει τις διεθνείς σχέσεις, πώς βοηθά στην καλύτερη συνειδητοποίηση και επανάληψη της παγκόσμιας ιστορίας.
Η Τεχνητή Νοημοσύνη γίνεται γρήγορα ένα ενσωματωμένο τμήμα της κοινωνίας μας με αισθητήρες και παρακολουθεί με ακρίβεια τις συμπεριφορές των καταναλωτών για τη βελτιστοποίηση της εφοδιαστικής κατά την κυκλοφορία των ωρών αιχμής. Ο κόσμος στρέφεται προς τη διαπραγμάτευση κωδίκων συμπεριφοράς για δέσμευση και όχι απλώς συνομιλία για να αποφέρει καλύτερα αποτελέσματα τόσο για τους διπλωμάτες που εργάζονται στις ειρηνευτικές συνομιλίες όσο και για τις εκλογικές τους περιφέρειες με πιο ισχυρά συστήματα ετοιμότητας.
Η ψηφιακή διπλωματία είναι η διαδικασία χρήσης διαδικτυακών εργαλείων όπως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα ιστολόγια για την άσκηση της διπλωματίας. Με την εξελισσόμενη τεχνολογία, η ψηφιακή διπλωματία έχει λάβει νέες μορφές ψηφιακής πολιτικής.
Οι συζητήσεις σχετικά με την ψηφιακή πολιτική επικεντρώνονται στην αυξανόμενη χρήση σε τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης και αυτοματισμούς που ανοίγουν θέσεις εργασίας για ψηφιακές επαγγελματικές θέσεις. Καθώς αυτή η φύση γίνεται πιο κυρίαρχη, μπορεί να υποστηριχθεί ότι θα υπάρξουν παγκόσμιες αλλαγές στη διαδικασία λήψης αποφάσεων των δημοκρατικών συστημάτων.
Καθώς η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης γίνεται πιο διαδεδομένη, συνέπεσε γρήγορα με την εμφάνιση ενός μελλοντικού πολιτικού συστήματος. Οι χώρες αξιοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη καθώς αναζητούν τρόπους να διεκδικήσουν τα εθνικά τους συμφέροντα εξερευνώντας νέα φυλετικά μεταβιομηχανικά μοντέλα και διαμορφώνουν μοντέλα εγχώριας παραγωγής ώστε να παραμείνουν ανταγωνιστικά έναντι του τεχνολογικού ενδιαφέροντος. Τέτοιες διαδικασίες εντείνουν τις εντάσεις μεταξύ των κρατών όταν συγκρούονται με ισχυρές αναδυόμενες προτιμήσεις τεχνητής νοημοσύνης στο εμπόριο και σε άλλες πολιτικές.
Ο τρόπος λειτουργίας των διπλωματικών καναλιών έχει αλλάξει με τα χρόνια. Η παραδοσιακή σφαίρα των διπλωματικών σχέσεων που συχνά διέπονται από το διεθνές δίκαιο, τις συνθήκες και τη διπλωματία έχει διαβρωθεί. Το παγκόσμιο village που μας υποσχέθηκαν δεν είναι πλέον εδώ και οι περισσότερες χώρες ζουν πλέον στον δικό τους κόσμο λόγω της τεράστιας δύναμης που παρέχει η τεχνολογία.
Η διεθνής επίλυση διαφορών, όπως γνωρίζουμε, θα αλλάξει επίσης στο μέλλον, όταν η τεχνητή νοημοσύνη υπερισχύει της ανθρώπινης διαιτησίας ή των διοικητικών δικαστών, οι οποίοι χρησιμοποιούν αλγόριθμους με προγνωστικό προγραμματισμό για τη λήψη αποφάσεων. Με αυτό, θα υπάρξουν λιγότερες συνομιλίες με προέδρους και περισσότερες συζητήσεις με τη Siri».
– Γεια, Siri!
– Καλό απόγευμα, Σοφία! Πώς μπορώ να σε βοηθήσω?
xoxo
Σοφία Τερεστσένκο